۱۷
مرداد
تشنه و گرسنه
مثل یک آدم گرسنه و تشنه بود. گرسنه ای که نه پول خرید غذاداشت و نه آب در دسترس اش بود .
زن ها و دخترها هم مثل پرس های غذای خوش بو و خوش رنگ از جلوی نگاهش عبور می کردند. هر روز می گذشت و او گرسنه تر و تشنه تر می شد. رنگها و بو های خوش او را به ولع می انداختند. دلش می خواست فقط یک ناخنک کوچک به یکی از غذاهای رنگارنگ و خوشبویی که مدام از جلوی چشمانش رد می شد بزند. هر وقت یک دختر زیبا با آرایش های غلیظ و عشوه های آنچنانی به مغازه اش می آمد ضعف تمام وجودش را می گرفت و دست و پاهایش سست می شد. گرسنگی بدجوری عذابش می داد. خیلی خودش را کنترل کرد اما دیگر طاقت نیاورد. آن شب آن دختر آخرین مشتری مغازه اش بود که وارد شد و دیگر بیرون نرفت.
پ ن: برگرفته از کتاب مستوره/ داستانک های حجاب و عفاف/ شبنم نادری/ انتشارات تلاوت آرامش
